Yeşil sahaların gururlandıran kramponları

Ampute futbolla sanki yaşama yine bağlanan İbrahim Halil Esen ve gazi Savaş Kaya, azim ve galibiyetleriyle seçildikleri ulusal ekibin galibiyeti için ter döküyor. Tunceli’de vatani misyonunu yaparken 2008’de mayına basan Savaş Kaya 28 ile 7 yaşındayken elektrik akımına kapılan İbrahim Halil Esen’in 17 yolları ampute futbolla kesişti.

Sol ayaklarını kaybeden ikili, dostlarının daveti üzerine koltuk değnekleriyle yeşil sahaya adım attı. Savaş Kaya ve İbrahim Halil Esen, ampute futbolla hem öz güvenlerini kazandı hem de ehemmiyetli zaferler kazandı.

Azim ve galibiyetle üç yıldır ulusal ekipte fileleri havalandıran Savaş Kaya ve ekibin en genç futbolcusu İbrahim Halil Esen, ekiplerinin galibiyeti için aralıksız çalışmalarını sürdürüyor. 

“Sahaya çıktığımızda tek beden, bir tamız”

Savaş Kaya, Anadolu Ajansı muhabirine, gazi olmadan evvel bir futbol geçmişinin olduğunu, 2008’de ise ampute olarak futbol yaşamına kaldığı yerden devam ettiğini söyledi.

Futbola rehabilite emelli başladığını, gazi dostlarının takviyesiyle futbolu ileri seviyeye taşıdığını aktaran Savaş Kaya, şöyle konuştu:

“Yaralandıktan sonra bana uygun olan ampute futboldu. Ülkemi korunurken ayağımı kaybettim, sancağımı dalgalandırmak için ampute futbolu seçtim. Ülkemizin sancağını göklere sürükletmek için çalışıyoruz. Burada herkes aynı mukadderatı paylaşıyor, aynı sancağa hizmet ediyor. Birlik ve beraberlik içinde iyi bir çalışmayla allahın izniyle hem dünya kupasında hem de Avrupa Şampiyonası’nda başarılar elde edeceğiz. Ampute futbol tek ayakla oynanabilir ama sahaya çıktığımızda tek beden, bir tamız. Bir aileyiz ve bir hareket ediyoruz.” 

“Niyetim ulusal ekipte kalıcı olmak”

Ekibinin en genç oyuncusu İbrahim Halil Esen ise manili olduğunda çok kötümserliğe kapıldığını, dışarıya çıkmak istemediğini dile getirdi.

Haline şükrettiğini vurgulayan ampute futbolcu, şunları kaydoldu:

“Sonra bu gidişata alıştım. Dostlarımla futbol oynarken devamlı takmam kırılıyordu. Ampute futbol oynayan dostlarımın takviyesiyle bu sporu profesyonel olarak yapmaya başladım. Niyetim ulusal ekipte kalıcı olmak. Ampute futbolu tek ayak ve iki değnekle oynuyoruz, ayaklarımızdan çok kollarımız yoruluyor. Tek bacak üstünde her yere koşmaya çalışıyoruz. Bizi misal alan insanlar var. Dostlarım ‘Helal olsun size, iyi ki varsınız’ diyorlar.” 

Anadolu Ajansı